إشιά دریکن در سال 1830 در تهران متولد شد و در سال 1907 در همان شهر درگذشت.
او ??ز سادات پاریزی، یکwell-known در
می??ن اشرافیهای فارسی بود، اما از نژات متمیزتر باقیماند. تحصیلاتش به خوبی انجام نشده و
او ??یشتر بر پایه تجربههای زندگ?
? و ??فیکاسیونهای مختلفی که در آن زمان رواج بود، به نویسندگ?
? و ??عر پرداخته است.
در سالهای اولیه حیات او، دریکن به عنوان یک مجرد و محبوب بانو شناخته
می??د.
او ??ه شدت به مطالعه ادبیات و فلسفه مکتوب بود و آثار زیادی از این نوع را دربر میگرفت. یکی از آثار مهمش، «لیالی» است که به عنوان اولین رمان فارسی به حساب
می??ود و برای اولیڈیکسیونی در بین نویسندگان فارسی شناخته
می??ود.
بعد از آن،
او ??ا انتشار «حجاب» در سال 1880، به یک وقفه عظیم در زندگی ادبیات فارسی رسیدی. این اثر یک ابروز در مورد مسائل اجتماع?
? و ??یاسی جامعه بود که شامل نقدشґریهای اجتماع?
? و ??نتقاد ازهای موجود بود. دریکن همچ
نین به نویسندگی تعدادی از مقالات در مجلات مختلفی در ایران و خارج کشور پرداخته است، که meisten از آنها در زم
ینه فیلسوف?
? و ??جتماعی منتشر شدهاند.
در سالهای اخیر حیات او، دریکن به عنوان یک فیلسوف و اندیشمند شناخته
می??د و آثارش در بین روشنفکران و دانشجویان به شدت مورد تحسین قرار میگرفت. او همچ
نین به عنوان یک وکیل برای رفع برابری اجتماع?
? و ??یاسی زنان و فرودستاییها تلاش کرد.
این بانوی ادیب، نه تنها به عنوان یک نویسنده و فیلسوف ممتاز، بلکه به عنوان یک قیام در جهان ادب فارسی شناخته
می??ود. آثارش همچنان تأثیر عمیقی بر اندیشمندان و علاقهمندان به ادبیات و فلسفه دارد.
